Tuhaftır ama hayat plan yapmaya gelmiyor. Rahat ve serbest bir aile de yetişmedim ama hayatım boyunca kendi kararlarımı kendim aldım. Doğrularımla övündüm, yanlışlarımdan ders çıkardım; sağolsun ailem her kararımda bana destek oldu. Ve öyle böyle eli ekmek tutacak bir adam oldum. Şimdi ise sonbahar rüzgarında savrulan ince bir yaprak gibiyim. Rüzgar beni nereye götürürse...
Bu yaşıma kadar babam bana hayata dair en ufak bir tüyo bile vermedi, sadece kenarda oturup bana seyretmemi söyledi. Kolay değildi hayat, ne kadar dürüst olmaya çalışırsan o kadar batağa çekiliyorsun, kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalıştıkça çelme yemeye devam ediyorsun, sözünün eri olmak isterken tükürdüğünü yalamaya mahkum olabiliyorsun. Ama yine de adamlığından bir şey kaybetmiyorsun. Niye mi çünkü bir hiç uğruna değil bunca şey eve bir parça ekmek götürebilmek için. 3 aydır evde oturmuş, mutlu olacağım, sabahları koşarak gidebileceğim bir iş arayışındayım. Ve sadece üç ay dayanabildim; bugün kendimden utandım. İş veren karşısında oyun hamuru gibi bana hangi kalıbı biçti ise o şekle girdim. Niye ,bir yerden başlamam gerektiği için.
Bazen mutluluğu çok uzaklarda ararız, bazen yukarılarda bir yerlerde ararız aslında mutluluk insanın boyu hizasında bir yerlerdedir. Annem bana hep geleceğe dair plan yapma der, hayatın insana neler sunacağı belli olmaz der. Ben böyle bir çevrede bu yaşıma geldim, sıradan insanlarla sade bir hayat sürdürdüm, mutluluğu ufak şeylerde tattım, aşkı basit insanlarda aradım, karşılıksız sevgiyi belki daha bulamadım, severek yapacağım bir işe giremedim. "Belki hiçbir şey yolunda gitmedi ama hiçbir şey de beni yolumda etmedi." Önümde uzun bir hayat, aşılması gereken onlarca engel, yaşanacak binlerce güzel anı var. Belki basit, sıradan ve sade ama samimi ve sevgi dolu...
Bu yaşıma kadar babam bana hayata dair en ufak bir tüyo bile vermedi, sadece kenarda oturup bana seyretmemi söyledi. Kolay değildi hayat, ne kadar dürüst olmaya çalışırsan o kadar batağa çekiliyorsun, kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalıştıkça çelme yemeye devam ediyorsun, sözünün eri olmak isterken tükürdüğünü yalamaya mahkum olabiliyorsun. Ama yine de adamlığından bir şey kaybetmiyorsun. Niye mi çünkü bir hiç uğruna değil bunca şey eve bir parça ekmek götürebilmek için. 3 aydır evde oturmuş, mutlu olacağım, sabahları koşarak gidebileceğim bir iş arayışındayım. Ve sadece üç ay dayanabildim; bugün kendimden utandım. İş veren karşısında oyun hamuru gibi bana hangi kalıbı biçti ise o şekle girdim. Niye ,bir yerden başlamam gerektiği için.
Bazen mutluluğu çok uzaklarda ararız, bazen yukarılarda bir yerlerde ararız aslında mutluluk insanın boyu hizasında bir yerlerdedir. Annem bana hep geleceğe dair plan yapma der, hayatın insana neler sunacağı belli olmaz der. Ben böyle bir çevrede bu yaşıma geldim, sıradan insanlarla sade bir hayat sürdürdüm, mutluluğu ufak şeylerde tattım, aşkı basit insanlarda aradım, karşılıksız sevgiyi belki daha bulamadım, severek yapacağım bir işe giremedim. "Belki hiçbir şey yolunda gitmedi ama hiçbir şey de beni yolumda etmedi." Önümde uzun bir hayat, aşılması gereken onlarca engel, yaşanacak binlerce güzel anı var. Belki basit, sıradan ve sade ama samimi ve sevgi dolu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder