Yedi tepeli İstanbul sardın dört tarafımı ne senden geçebildim ne de senden vazgeçebildim. Herkesin yaşamaya değer bir masalı vardır bu şehirde. Kimileri bir bavul ile geldiği bu şehirde zenginliğe yelken açtı, kimileri karun olduğu bu şehirde kimsesizler mezarlığında toprak oldu. Ama ne olursa olsun hep bağrına bastı İstanbul misafirlerini.
Masallar ile kaybedecek vaktim yok demeyin. Hangi insan mutsuz olmak ister ki; gerçeği görmek için aynaya bakmaya gerek yok. Geçmişte insanın aynası değil midir? Bu şehirin kasvetli bir havası vardır başınızı eğdiğinizde. Çünkü sizin gibi milyonlarcasının hayallerini gömmüştür boğazın serin sularına. Hangimiz Üsküdar sahilinde bir banka oturup Kız kulesinin eşsiz manzarasında gerçek aşkı hayal etmedik. İlk buluşmanın dönüşünde minibüste aynı anda parayı uzatıp buradan iki kişi alır mısınız demedik? Bazen araya mesafeler girdi boğazın bir yakasında siz, diğer yakasında o. Beklermişcesine el salladık karşıya, hep mi gidenleri bekledik yoksa gidenler bizi hiç mi aramadı.
Karamsar olduğum her anda gökyüzüne baktım. Bu şehirin bana vereceği bir şey olmalıydı bağrında. Bir yaz yağmuru olsa da yağsa başımdan aşağıya, bir kar tanesi olsa da konsa dilimin ucuna. Her gün işten eve geldiğimde bir kenara fırlatarak bıraktığım ceketimin arkasından bir gün daha bitti demekten ne zaman vazgeçeceğim. Bir beklenti yaratır bu şehir insanın benliğinde. Kapılırsınız eşsiz manzasında büyüsüne. En büyük benim dersiniz bazen haykırarak Ortaköy sahilinden, bazen de seviyorum diye yankılanır Aşiyan tepesi. Eli cebinde inerken Nakkaştepe'den Kuzguncuğa doğru film şeridi gibi geçer ömrünüz gözlerinizin önünden. İşte o zaman derin bir nefes alıp yeniden başlama cesareti gelir insanın yüreğine. Bembeyaz bir sayfa, yaşanacak onlarca anı, paylaşılacak sevda sözleri...
Bir İstanbul masalında buluşalım bu gece,
Sen boğazın incisi Kız Kulesi ol,
Ben yarımadanın prensi Galata
Serin sular şahidi olsun tüm yaşananların
Haber salsınlar Yedi tepeli İstanbul dört bir köşesine
Sevmekten korkmuyor artık bu iki yaralı yürek...
Masallar ile kaybedecek vaktim yok demeyin. Hangi insan mutsuz olmak ister ki; gerçeği görmek için aynaya bakmaya gerek yok. Geçmişte insanın aynası değil midir? Bu şehirin kasvetli bir havası vardır başınızı eğdiğinizde. Çünkü sizin gibi milyonlarcasının hayallerini gömmüştür boğazın serin sularına. Hangimiz Üsküdar sahilinde bir banka oturup Kız kulesinin eşsiz manzarasında gerçek aşkı hayal etmedik. İlk buluşmanın dönüşünde minibüste aynı anda parayı uzatıp buradan iki kişi alır mısınız demedik? Bazen araya mesafeler girdi boğazın bir yakasında siz, diğer yakasında o. Beklermişcesine el salladık karşıya, hep mi gidenleri bekledik yoksa gidenler bizi hiç mi aramadı.
Karamsar olduğum her anda gökyüzüne baktım. Bu şehirin bana vereceği bir şey olmalıydı bağrında. Bir yaz yağmuru olsa da yağsa başımdan aşağıya, bir kar tanesi olsa da konsa dilimin ucuna. Her gün işten eve geldiğimde bir kenara fırlatarak bıraktığım ceketimin arkasından bir gün daha bitti demekten ne zaman vazgeçeceğim. Bir beklenti yaratır bu şehir insanın benliğinde. Kapılırsınız eşsiz manzasında büyüsüne. En büyük benim dersiniz bazen haykırarak Ortaköy sahilinden, bazen de seviyorum diye yankılanır Aşiyan tepesi. Eli cebinde inerken Nakkaştepe'den Kuzguncuğa doğru film şeridi gibi geçer ömrünüz gözlerinizin önünden. İşte o zaman derin bir nefes alıp yeniden başlama cesareti gelir insanın yüreğine. Bembeyaz bir sayfa, yaşanacak onlarca anı, paylaşılacak sevda sözleri...
Bir İstanbul masalında buluşalım bu gece,
Sen boğazın incisi Kız Kulesi ol,
Ben yarımadanın prensi Galata
Serin sular şahidi olsun tüm yaşananların
Haber salsınlar Yedi tepeli İstanbul dört bir köşesine
Sevmekten korkmuyor artık bu iki yaralı yürek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder