Küçük bir sahil kasabası güzelce bir kahve demli çayların eşliğinde aldı bir memleket meselesi...Eskiden ne güzel cahildik be. Ekmek dediğin kendi evinde pişerdi, ne ekersen onu biçerdin. Olduğu kadarı tencere de kaynardı, doyduğun kadar yerdin sofrada. Yüz yüze bakardık , renkler farklıydı belki kahve masasında ama memleket hepimizin memleketiydi.
Keşke İstanbul'un İstanbul olduğu dönemlerde yaşasaydık. Hani iki yaka arasının kayıkla geçildiği, yolları arabaların, yeşili betonların esir almadığı güzelim İstanbul. Neyse memleket meselesi demiştik öyle değil mi? Tarım ülkesi dediğimiz güzelim ülkemde tarım ithalatı son 12 yılda dört katı artmış, müslüman ülkede kesecek kurbanı Uruguay'dan getiriyoruz. Tohum desen kısır o da İsrail'den. Güzelim ülkemde tohum takas şenliği yapalım dediler. Maalesef tohum lobisine kurban gitti.
Almanya gibi ülke sahip olduğu kömür madenlerini en verimli şekilde kullanıp tek bir madencisini kurban vermez iken. Biz yüzlercesini fıtratı gereği toprağa veriyoruz. Çerez parası diye hor gördüğümüz para ile onlarca yaşam odası kurardık ; ama insan eti kırmızı etten daha ucuzsa bu ülkede yetim kalan çocuklar ne yapsın. Diyanet cumalarda ana babaya, eşe dosta , akrabaya yardım etmeyi tembihleye dursun, Nihat Hatipoğlu ağlamaklı gözlerle fakirlikten dem vursun. Bizler de şu kısacık ömrümüzde 5 dakikalığına zenginliğin hayalini kuralım.
Çok şükür hayat artık pahalı değil. Hayaldi gerçek oldu , evimiz var , arabamız var, son model telefonumuz var. Bankaya da borcumuz var ama önemli değil. Çünkü para bizim paramız değil. IMF'ye olan 23 milyarı doları ödedik. Öyle değil mi? 350 milyar dolarlık ülke borcu nasılsa bize hayrına verdiler. Sayıştay'a hesap vermeyen bir hükümet , paralarımız nereye harcandı kimse bilmiyor. Ama öyle demeyin. Onlar yol yaptı öyle değil mi? 70 cente muhtaç Süleyman Demirel bu ülkeye kaç tane baraj hediye etti. Son 12 yılda kaç baraj yaptık. Ülkeye kaç tane yeni fabrika kazandırdık. Bu ülke bu kadar zenginleşirken , büyürken neden işsizlik azalmadı. Faiz lobisinin ülkeye getirdiği paralar ile Merkez Bankası'nın kasası dolarken iyiydi. Şimdi tu kaka...
Savcılar ölüyor , savcılar tutuklanıyor , avukatlar tartaklanıyor , tribünler bomboş , okumuş cahil çok iş bulan yok. Asgari ücrete çalışana iş mi yok! Her şeye rağmen karamsar olmaya gerek yok. Nasıl olsa burası Türkiye...
Keşke İstanbul'un İstanbul olduğu dönemlerde yaşasaydık. Hani iki yaka arasının kayıkla geçildiği, yolları arabaların, yeşili betonların esir almadığı güzelim İstanbul. Neyse memleket meselesi demiştik öyle değil mi? Tarım ülkesi dediğimiz güzelim ülkemde tarım ithalatı son 12 yılda dört katı artmış, müslüman ülkede kesecek kurbanı Uruguay'dan getiriyoruz. Tohum desen kısır o da İsrail'den. Güzelim ülkemde tohum takas şenliği yapalım dediler. Maalesef tohum lobisine kurban gitti.
Almanya gibi ülke sahip olduğu kömür madenlerini en verimli şekilde kullanıp tek bir madencisini kurban vermez iken. Biz yüzlercesini fıtratı gereği toprağa veriyoruz. Çerez parası diye hor gördüğümüz para ile onlarca yaşam odası kurardık ; ama insan eti kırmızı etten daha ucuzsa bu ülkede yetim kalan çocuklar ne yapsın. Diyanet cumalarda ana babaya, eşe dosta , akrabaya yardım etmeyi tembihleye dursun, Nihat Hatipoğlu ağlamaklı gözlerle fakirlikten dem vursun. Bizler de şu kısacık ömrümüzde 5 dakikalığına zenginliğin hayalini kuralım.
Çok şükür hayat artık pahalı değil. Hayaldi gerçek oldu , evimiz var , arabamız var, son model telefonumuz var. Bankaya da borcumuz var ama önemli değil. Çünkü para bizim paramız değil. IMF'ye olan 23 milyarı doları ödedik. Öyle değil mi? 350 milyar dolarlık ülke borcu nasılsa bize hayrına verdiler. Sayıştay'a hesap vermeyen bir hükümet , paralarımız nereye harcandı kimse bilmiyor. Ama öyle demeyin. Onlar yol yaptı öyle değil mi? 70 cente muhtaç Süleyman Demirel bu ülkeye kaç tane baraj hediye etti. Son 12 yılda kaç baraj yaptık. Ülkeye kaç tane yeni fabrika kazandırdık. Bu ülke bu kadar zenginleşirken , büyürken neden işsizlik azalmadı. Faiz lobisinin ülkeye getirdiği paralar ile Merkez Bankası'nın kasası dolarken iyiydi. Şimdi tu kaka...
Savcılar ölüyor , savcılar tutuklanıyor , avukatlar tartaklanıyor , tribünler bomboş , okumuş cahil çok iş bulan yok. Asgari ücrete çalışana iş mi yok! Her şeye rağmen karamsar olmaya gerek yok. Nasıl olsa burası Türkiye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder