Bazen insanların kıçına tekme atmamak için kendimi zor tutuyorum inanın bana. Şunu çok iyi anlıyorum ki insanların gönlünü hoş tutmaya veya alttan almaya çalışmayacaksınız. Onlara içinizi dökmeyeceksiniz, bırakın sırrınızı paylaşmayı en güzel anınızı bile paylaşmayacaksınız. Çünkü öyle bir an geliyor ki o mutluluğun üstünde bir gölge gibi durabiliyorlar.
Bir konuda hata yaptığımı kabul ediyorum. Herkesi kendim gibi görme hatası. Ben kendim ile barışığım hem de haddinden çok fazla. Bardağın dolu tarafını insanlarla paylaşıp, boş kısmını kendime saklarım. Lafımı esirgemem, olduğu gibi söylerim. Hımm bu bir patavatsızlık mıdır, ukalalık mıdır? Varsın öyle olsun. Siz dua edin alenen yüzünüze ana avrat küfür etmiyorum. Toplum olarak çok düzgün bir toplumuz çünkü. Herkese ve herşeye laf yetiştirir. Kendi doğrularımızı empoze ederiz.
Murat arada ağzında argo kelimeler çıkıyor yakışıyor mu hiç sana diyen arkadaşlarım var. Hiç unutmuyorum farklı görüşlerdeyiz diye bana beynimin yıkanmış olduğunu söyleyen bir kuzenim bile vardı.İşimize geliyor sanırım. Birinin fikrini beğenmeyince veya bu ne rahatlık her istediğini nasıl söyleyebiliyor dediklerimize sokuşturuveririz lafı. Düşünmeden konuşuyor, beyni yıkanmış, ukala, çok bilmiş, kendini beğenmiş vs.
Hacca gidip kardeşine ikinci sınıf muamelesi yapan insanlar mı dersiniz, komşusu aç iken tok yatanlar mı, içki masalarında fondip yapıp günlerce abdestsiz gezenlerin dinden imandan yetmezmiş gibi bir de ahlaktan dem vurmalarını mı dinlersiniz.Yoksa işçisinin rızkından kesip ailecek tatilini aksatmayan badem bıyıklı mümin iş verenlerden müslümanlık dersleri mi alırsınız. Böyleyiz işte. Sonra da aynanın karşısına geçip acaba ben nerede yanlış yaptım diye düşünürüz. Bir yanlışlık var orası kesin. Besmelesiz peydahlanan koskoca bir insan topluluğundan (sanırım buna bende dahilim) ideal bir toplum yaratmak kadar abes bir şey olamaz.
Hepimiz aynı Allah'a inanıyoruz diye düşünüyordum fakat sanırım bir taraf hata yapıyor. Ve kimse hata yaptığını kabullenmek istemiyor. Kendi yarattığımız putlara inanıp, kendi iç huzurumuzu sağlıyoruz. Neyse kim nasıl mutlu olacaksa ona inansın. Nasıl olsa hepimizin gideceği yer aynı. Hiç olmazsa birbirimizin ateşine odun atacağımızı bilmek bile içimi rahatlatmaya yetiyor...
Bir konuda hata yaptığımı kabul ediyorum. Herkesi kendim gibi görme hatası. Ben kendim ile barışığım hem de haddinden çok fazla. Bardağın dolu tarafını insanlarla paylaşıp, boş kısmını kendime saklarım. Lafımı esirgemem, olduğu gibi söylerim. Hımm bu bir patavatsızlık mıdır, ukalalık mıdır? Varsın öyle olsun. Siz dua edin alenen yüzünüze ana avrat küfür etmiyorum. Toplum olarak çok düzgün bir toplumuz çünkü. Herkese ve herşeye laf yetiştirir. Kendi doğrularımızı empoze ederiz.
Murat arada ağzında argo kelimeler çıkıyor yakışıyor mu hiç sana diyen arkadaşlarım var. Hiç unutmuyorum farklı görüşlerdeyiz diye bana beynimin yıkanmış olduğunu söyleyen bir kuzenim bile vardı.İşimize geliyor sanırım. Birinin fikrini beğenmeyince veya bu ne rahatlık her istediğini nasıl söyleyebiliyor dediklerimize sokuşturuveririz lafı. Düşünmeden konuşuyor, beyni yıkanmış, ukala, çok bilmiş, kendini beğenmiş vs.
Hacca gidip kardeşine ikinci sınıf muamelesi yapan insanlar mı dersiniz, komşusu aç iken tok yatanlar mı, içki masalarında fondip yapıp günlerce abdestsiz gezenlerin dinden imandan yetmezmiş gibi bir de ahlaktan dem vurmalarını mı dinlersiniz.Yoksa işçisinin rızkından kesip ailecek tatilini aksatmayan badem bıyıklı mümin iş verenlerden müslümanlık dersleri mi alırsınız. Böyleyiz işte. Sonra da aynanın karşısına geçip acaba ben nerede yanlış yaptım diye düşünürüz. Bir yanlışlık var orası kesin. Besmelesiz peydahlanan koskoca bir insan topluluğundan (sanırım buna bende dahilim) ideal bir toplum yaratmak kadar abes bir şey olamaz.
Hepimiz aynı Allah'a inanıyoruz diye düşünüyordum fakat sanırım bir taraf hata yapıyor. Ve kimse hata yaptığını kabullenmek istemiyor. Kendi yarattığımız putlara inanıp, kendi iç huzurumuzu sağlıyoruz. Neyse kim nasıl mutlu olacaksa ona inansın. Nasıl olsa hepimizin gideceği yer aynı. Hiç olmazsa birbirimizin ateşine odun atacağımızı bilmek bile içimi rahatlatmaya yetiyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder