Askerlik nedeniyle ara vermiştim. Ayrılığı fazla uzatmak istemiyorum. Anlatacak çok şey var belki ama birazını askerden sonrasına saklamak lazım. Anlat diyeceksiniz bana, bende her zaman ki gibi o anı yaşıyormuş gibi hararetli bir şekilde anlatacağım.
Askerlik bir vatan borcu mudur yoksa insanların kafasını iki elinin arasına alıp hayatın değerini anlamasını sağlamak için biz erkeklerin toplandığı bir açık cezaevi midir anlamaya çalışıyorum. Televizyonun ekranına merak ile bakarken haberlerde bizim memleketin adının geçmesini bekliyorsun. İstanbul dediklerinde ufak bir kıpırdanma oluyor, oturuşunu falan düzeltiyorsun. Gazeteler de ilgimi çeken haberleri kesip biriktiriyorum. Tek aşkım dediğim kitaplarım beni burada da yalnız bırakmıyor, elimden düşmüyorlar. Hikayesi olan insan o kadar çok ki. Nasılsa vaktim var sabırla hepsini dinliyorum. Hayallerini anlatırken insanların gözlerinin içi parlıyor. Evlilik hayali kuranlar, doğan çocuğunu kucağına alıp öpeceği günün hayalini kuranlar....
Cehalet ile çok bilmişliğin arasında sıkışıp kalıyorsun bazen. Gecenin bir köründe nöbette iken tellerin arasından ışıkların aydınlattığı manzaraya bakıyorsun. Birileri sıcak evinde çayını demliyor, samimi bir muhabbeti bisküvi niyetine kırıp paylaşıyor. İşte o an evim geliyor aklıma. Her akşam ocağın üzerinde demlenen bir demlik sıcak çayım, annemin enfes kurabiyeleri. Babam kardeşime meyve yedirirken, ben bir kenarda kitabımı okurken çayımı yudumluyorum. Belki annem o anda televizyondaki diziye değil de bizim saadetimizi izliyordur.
Evinde yaptığın sıradan bir kahvaltının değerini anlıyorsun. Kardeşimin abici demesini yatakta zıplarken attığımız kahkahaları özledim. Beraberken onu çok ihmal ettim sanki yeterince vakit ayırmamışım ona. Kardeşlerim dediğim dostlarım beni aradığında telefonu gülerek açmayı özledim biraz da. Onlara hep dediğim gibi bizler gönlü zengin, kahkahası bol, cebi delik, hayatı sade ve sıradan yaşayan insanlarız.
Özlemek iyidir sonunda kavuşmak var ise...Seni muhabbetle ve sevgiyle kucaklayacak birilerinin olması, anlatacak şeylerin birikmesi, hayallerine giden yoldaki engellerden birini daha aşmanın verdiği özgüven. Söylecek çok şey var dedim ya hepsi dilimin ucunda anlayın siz işte. Aklıma geldiğinizde gülümsüyorum, siz de öyle yapıyorsunuzdur inşallah...
Askerlik bir vatan borcu mudur yoksa insanların kafasını iki elinin arasına alıp hayatın değerini anlamasını sağlamak için biz erkeklerin toplandığı bir açık cezaevi midir anlamaya çalışıyorum. Televizyonun ekranına merak ile bakarken haberlerde bizim memleketin adının geçmesini bekliyorsun. İstanbul dediklerinde ufak bir kıpırdanma oluyor, oturuşunu falan düzeltiyorsun. Gazeteler de ilgimi çeken haberleri kesip biriktiriyorum. Tek aşkım dediğim kitaplarım beni burada da yalnız bırakmıyor, elimden düşmüyorlar. Hikayesi olan insan o kadar çok ki. Nasılsa vaktim var sabırla hepsini dinliyorum. Hayallerini anlatırken insanların gözlerinin içi parlıyor. Evlilik hayali kuranlar, doğan çocuğunu kucağına alıp öpeceği günün hayalini kuranlar....
Cehalet ile çok bilmişliğin arasında sıkışıp kalıyorsun bazen. Gecenin bir köründe nöbette iken tellerin arasından ışıkların aydınlattığı manzaraya bakıyorsun. Birileri sıcak evinde çayını demliyor, samimi bir muhabbeti bisküvi niyetine kırıp paylaşıyor. İşte o an evim geliyor aklıma. Her akşam ocağın üzerinde demlenen bir demlik sıcak çayım, annemin enfes kurabiyeleri. Babam kardeşime meyve yedirirken, ben bir kenarda kitabımı okurken çayımı yudumluyorum. Belki annem o anda televizyondaki diziye değil de bizim saadetimizi izliyordur.
Evinde yaptığın sıradan bir kahvaltının değerini anlıyorsun. Kardeşimin abici demesini yatakta zıplarken attığımız kahkahaları özledim. Beraberken onu çok ihmal ettim sanki yeterince vakit ayırmamışım ona. Kardeşlerim dediğim dostlarım beni aradığında telefonu gülerek açmayı özledim biraz da. Onlara hep dediğim gibi bizler gönlü zengin, kahkahası bol, cebi delik, hayatı sade ve sıradan yaşayan insanlarız.
Özlemek iyidir sonunda kavuşmak var ise...Seni muhabbetle ve sevgiyle kucaklayacak birilerinin olması, anlatacak şeylerin birikmesi, hayallerine giden yoldaki engellerden birini daha aşmanın verdiği özgüven. Söylecek çok şey var dedim ya hepsi dilimin ucunda anlayın siz işte. Aklıma geldiğinizde gülümsüyorum, siz de öyle yapıyorsunuzdur inşallah...
