Bazen varoluş sebebinizin peşinde gider ve kendinizi sonunda ışığın göründüğü bir tünelde bulursunuz. Hep bir adım daha atarak ışığı yakayalabilmenin heyecanını yaşarsınız. Aslında o adımı atmanın sebebi büyük belkiyi aramaktır. Bende o arayış içindeyim galiba...
Şansızlıklarım ve hayallerim arasında ortada kalmış tutunacak bir dal, yaslanacak bir gövde arıyorum. Hep yarınların hayalini kurarak bir günü geride bırakıyorum. Yani geleceği yalnızca o andan kaçmak için kullanıyorum. Bazı şeyleri farketmek ve onların üstesinden gelememek insanın canını acıtıyor. Neden yanlış zamanda dünyaya geldim diye hayıflanırım. Çok değil, Cumhuriyetin yeni kurulduğu dönemlerde doğsaydım fena mı olurdu. İnsanların hayallerinin peşinden koştuğu, sevginin ve sadakatin bir parça ekmek gibi bölüşüldüğü, alın terinin helal süt gibi içildiği, mutluluğun kaf dağının arkasında olmadığı dönemlerde yaşamak vardı.
Oysa ki şimdi; hayallerin para ile satın alındığı, sevginin az bulunduğu sadakatin ise raflara kaldırıldığı bir dönemde mutluluk ve hayaller adına yapabileceğim hiçbir şey yok. Tek yaptığım her gece başımı yastığa gömüp güzel ve güneşli günlerin hayalini yaşamak...
Yaklaşık üç ay sonra askere gideceğim. Ve askerden döndükten sonra amacım büyük belkiyi aramak olacak. Kitaplarımı koltuk altıma sokup bir üniversitenin kapısından ebediyen çıkmamak üzere girmek gibi bir niyetim var. Daha çok okumak, daha çok yazmak. Yeni hayaller üretip insanlarla paylaşmak.
Parasını kazandığım hayatı yaşamak değil niyetim. Hayalini kurduğum hayattan para kazanmak...
Benjamin Franklin ne demiş: "Siz kafanızı büyük hayallerle doldurmaya bakın. Kafanız sonradan cebinizi paralar ile dolduracaktır."
Şansızlıklarım ve hayallerim arasında ortada kalmış tutunacak bir dal, yaslanacak bir gövde arıyorum. Hep yarınların hayalini kurarak bir günü geride bırakıyorum. Yani geleceği yalnızca o andan kaçmak için kullanıyorum. Bazı şeyleri farketmek ve onların üstesinden gelememek insanın canını acıtıyor. Neden yanlış zamanda dünyaya geldim diye hayıflanırım. Çok değil, Cumhuriyetin yeni kurulduğu dönemlerde doğsaydım fena mı olurdu. İnsanların hayallerinin peşinden koştuğu, sevginin ve sadakatin bir parça ekmek gibi bölüşüldüğü, alın terinin helal süt gibi içildiği, mutluluğun kaf dağının arkasında olmadığı dönemlerde yaşamak vardı.
Oysa ki şimdi; hayallerin para ile satın alındığı, sevginin az bulunduğu sadakatin ise raflara kaldırıldığı bir dönemde mutluluk ve hayaller adına yapabileceğim hiçbir şey yok. Tek yaptığım her gece başımı yastığa gömüp güzel ve güneşli günlerin hayalini yaşamak...
Yaklaşık üç ay sonra askere gideceğim. Ve askerden döndükten sonra amacım büyük belkiyi aramak olacak. Kitaplarımı koltuk altıma sokup bir üniversitenin kapısından ebediyen çıkmamak üzere girmek gibi bir niyetim var. Daha çok okumak, daha çok yazmak. Yeni hayaller üretip insanlarla paylaşmak.
Parasını kazandığım hayatı yaşamak değil niyetim. Hayalini kurduğum hayattan para kazanmak...
Benjamin Franklin ne demiş: "Siz kafanızı büyük hayallerle doldurmaya bakın. Kafanız sonradan cebinizi paralar ile dolduracaktır."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder