Yarın yine sabah olacak , ben yine aynı hayalleri kuracağım. Tam 12 dakikada Marmaray'a gideceğim. Şanslıysam eğer 07:30 seferine yetişirim. İşe giderken metroda tam 17 dakika kitap okuyacağım. Metrodan işe yürüme mesafem yaklaşık 7 dakika...Ben o süre zarfında istifa edeceğim günü, hayalini kurduğum düzeni oturtacağım zamanı hayal edeceğim. Derken kendimi masa başında, stres dolu ortamda bulacağım. Bazen bütün koşullar uygun iken mutlu olamazsınız. Ben henüz o koşulları sağlayamadım. O yüzden bir nebze vicdanım rahat.
Toplum bize hep olmamız gereken insanı empoze eder. İyi bir eğitim aldıktan sonra, güzel bir diploma ile iyi para kazanacağımız bir işin hayalini kurarız. Bugüne kadar eğitim aldığım hiçbir hoca bana nasıl mutlu olacağımı öğretmedi. Nasihat veren kaç tane aile büyüğünüz var. Size örnek gösterilen abi her zaman çok para kazanandır.
Mahmut ile oturup ne olacağımızı tartıştık. 25 yaşında önümüzdeki birkaç yılı ev almak ve para biriktirmek için ipotek etmişiz. Babalarımızla büyük bir kuşak çatışması yaşıyoruz. Bugüne kadar bir gün ellerini omzumuza koyup evlat ne olmak istiyorsun. Var mı bir hayalin? Yok mu sevdiğin bir kız demediler. Bahaneleri hazır ama çünkü onlarda babalarından böyle bir şey görmedi ki? Hayal dediğin nedir , gerçek dünyaya dönün. Biz çok benciliz aslında. Yoksa bizim neyimiz eksik bir kıza ümit verip evlilik hayali kurmuyoruz. Borç ile mutluluk hayalleri kurmuyoruz. Evlenelim dedik de cebimize para mı koymadılar. Ama büyüklerimizin dediğine göre biz egoistiz. Bizden bir cacık olmaz.
Yarın yaşayacağımızın garantisi yok iken, biz dünya derdini bir kenara bıraktık. Melankoli içimize işlemiş. Neden mutsuzsun dedim kendime. Aslında mutsuz değil beceriksizim. Sadece mutlu olduğumu sanmayı beceremiyorum. Bu yüzden komşunun bahçesi bize daha yeşil gelir ya. Kişisel gelişim kitaplarına, birkaç saatte ufkumuzu açan bizi mutlu eden filmlere ihtiyacımız yok artık. Hayat akışına bırakılacak kadar uzun değil. G.tümüze giren şemsiyeyi açacak kadar da aptal değiliz. Sadece huzur istiyoruz. Hayallerimizi bölüşerek büyütmek istiyoruz. Pudingi çay kaşığı ile yediğimiz, sabahın 7'sinde Şirinler köyünü izlediğimiz, gazozuna top oynadığımız günlerdeki mutluluğu istiyoruz. Çok şey mi istiyoruz ?
Toplum bize hep olmamız gereken insanı empoze eder. İyi bir eğitim aldıktan sonra, güzel bir diploma ile iyi para kazanacağımız bir işin hayalini kurarız. Bugüne kadar eğitim aldığım hiçbir hoca bana nasıl mutlu olacağımı öğretmedi. Nasihat veren kaç tane aile büyüğünüz var. Size örnek gösterilen abi her zaman çok para kazanandır.
Mahmut ile oturup ne olacağımızı tartıştık. 25 yaşında önümüzdeki birkaç yılı ev almak ve para biriktirmek için ipotek etmişiz. Babalarımızla büyük bir kuşak çatışması yaşıyoruz. Bugüne kadar bir gün ellerini omzumuza koyup evlat ne olmak istiyorsun. Var mı bir hayalin? Yok mu sevdiğin bir kız demediler. Bahaneleri hazır ama çünkü onlarda babalarından böyle bir şey görmedi ki? Hayal dediğin nedir , gerçek dünyaya dönün. Biz çok benciliz aslında. Yoksa bizim neyimiz eksik bir kıza ümit verip evlilik hayali kurmuyoruz. Borç ile mutluluk hayalleri kurmuyoruz. Evlenelim dedik de cebimize para mı koymadılar. Ama büyüklerimizin dediğine göre biz egoistiz. Bizden bir cacık olmaz.
Yarın yaşayacağımızın garantisi yok iken, biz dünya derdini bir kenara bıraktık. Melankoli içimize işlemiş. Neden mutsuzsun dedim kendime. Aslında mutsuz değil beceriksizim. Sadece mutlu olduğumu sanmayı beceremiyorum. Bu yüzden komşunun bahçesi bize daha yeşil gelir ya. Kişisel gelişim kitaplarına, birkaç saatte ufkumuzu açan bizi mutlu eden filmlere ihtiyacımız yok artık. Hayat akışına bırakılacak kadar uzun değil. G.tümüze giren şemsiyeyi açacak kadar da aptal değiliz. Sadece huzur istiyoruz. Hayallerimizi bölüşerek büyütmek istiyoruz. Pudingi çay kaşığı ile yediğimiz, sabahın 7'sinde Şirinler köyünü izlediğimiz, gazozuna top oynadığımız günlerdeki mutluluğu istiyoruz. Çok şey mi istiyoruz ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder