8 Aralık 2015 Salı

Talih Kuşu...

        Yine uzun uzun hayallere , bitmez tükenmez düşüncelere dalmışım. Eminönü iskelesinden anons yapılıyor. Koşar adımlarla yetişiyorum vapura. Şimdi denizin güvertesinden Boğaz manzarasına bakacağım ya, aldırma gönül aldırma. Sevda dediğin Yeşilcam filmlerinde kaldı.

        Bir bardak sıcak çayı sıkıca kavrıyor ellerim. Rüzgara sırtımı dönüyorum; ısınmak için birbirine sokulmuş çiftler ,  koyu sohbete dalmış ihtiyarlar. Hayat güzel arkadaş , bir de şu geçim derdi boynumuza asılmasa.  Düşünün ki günümüz iyi geçsin diye saçımızı tam tersine tarıyoruz. Simidi koparıp koparıp , pudingi çay kaşığı ile yiyoruz. Tabi küçük şeylerden mutlu olduğumuz kadar , ipe sapa gelmeyen şeylerde canımızı sıkmıyor değil. Olsun biz yine de gülmeye, umut etmeye devam ediyoruz.

          Bu yıl içimde farklı bir his var , o yüzden İstanbul'un dört köşesinden milli piyango bileti almaya başladım. Büyük ikramiyenin hayalini tabi ki kurmuyorum. Aza kanaat etmek içimize işlemiş. Kimileri belki yine küçük düşünüyorsun diyecek ama yok arkadaş Allah çok verip de azdırmasın.  Master yapmak için bankadan biraz borç almıştım , bir de üniversite yıllarımdan kalan kredi borcum var. 25 yaşındayım ve çalıştığım şu birkaç yıl borç ödeyerek geçti. Temiz bir sayfa açacağım , borcumun olmadığı günün hayalini kuruyorum. Çok değil be 20 bin liracık. 

         Ne mi değişir hayatımda. Belki sabahları mide kasılmaları olmadan işe giderim. Canım sıkıldığında istifa ediyorum sizin işinize ihtiyacım yok derim. Belki müsaade ederlerse alırım başımı yurt dışına giderim. Gömerim kafamı birkaç aylığına kitaplara. Belki bir hevesle yazmaya başladığım kitabımı bitiririm. Bu hayata bırakacak bir eseri olmalı insanın. Çocuk sahibi olacağım günler ufukta görünmediği için sanırım en kolayı sayfaları karalamak. 

         İnsan düşündüğü gibi yaşamalı yoksa yaşadığı gibi düşünmeye başlarmış. Hayal kurmaya devam ediyorum. İpin ucunu yakaladım gibi. Ya çekeceğim ve mutluluk bana doğru gelecek. Ya da ipin beni götürdüğü yere gideceğim. Nereye vardığımın bir önemi yok. Vardığım yerde olmak istediğim adam olayım. Ne bileyim belki uslu bir çocuk olursam Şirinler köyünü bile görebilirim. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Dünyaya hoş geldiniz orospu çocukları!

Çocukluğumdan beri her zaman yaşadığım bir duygu vardır. Bunaldığımda kaçıp saklanabileceğim bir yer bulmak ve orada yalnızlığın verdiği ses...